بدنه منیزیمی که در بسیاری از دوربین‌های حرفه‌ای سونی مانند A7 IV، A7R IV، A9 II و حتی مدل‌های جدیدتر مانند A7C II و A7R V استفاده می‌شود، یکی از مقاوم‌ترین و سبک‌ترین ترکیبات فلزی در صنعت عکاسی به شمار می‌رود.
 

این فلز در ظاهر سخت و مقاوم است، اما برخلاف تصور عمومی، منیزیم به شدت به خط‌وخش، سایش و حتی خوردگی سطحی حساس است. بسیاری از عکاسان تصور می‌کنند که «منیزیم = ضد خش»، در حالی که واقعیت این است که بدنه‌های منیزیمی بیشتر از بدنه‌های پلی‌کربناتی قابل خط‌افتادن هستند، چون رنگ روی بدنه منیزیم بسیار نازک‌تر است و سایش سریع‌تر باعث دیده‌شدن لایه زیرین می‌شود. همین موضوع اهمیت مراقبت اصولی از این بدنه‌ها را چند برابر می‌کند.

منیزیم آلیاژی که در دوربین‌های سونی به‌کار می‌رود، سختی بالایی دارد اما پوشش سطحی آن معمولاً از نوع رنگ مات، پودری یا Coated مخصوص است. این پوشش‌ها اگرچه زیبایی و کیفیت لمسی بالایی دارند، اما به مرور زمان در اثر تماس دست، تعریق، رطوبت محیط، سایش کاورهای دوربین، ضربات کوچک و حتی قرار گرفتن در کیف‌های فشرده دچار آسیب می‌شوند.

در بسیاری از دوربین‌های کارکرده سونی که بعد از چند سال به فروشگاه‌ها می‌رسند، اولین نشانه‌های استهلاک دقیقاً در همین پوشش رنگی دیده می‌شود که به شکل خراش خطی، لکه‌های ساییده‌شده یا بخش‌های کمرنگ‌شده ظاهر می‌شود. این مسئله فقط ظاهری نیست؛ اگر خراش به سطح فلز برسد، بدنه منیزیمی می‌تواند به مرور دچار اکسیداسیون و خوردگی سطحی شود، به‌خصوص در شرایط مرطوب یا محیط‌هایی مثل شمال یا مناطق نزدیک دریا.

مهمترین دلیل ایجاد خط و خش در بدنه دوربین 
 

یکی از مهم‌ترین دلایل ایجاد خط و خش روی بدنه دوربین‌های سونی، تماس مستقیم آن‌ها با سطوح سخت داخل کیف دوربین است. بسیاری از عکاسان دوربین را بدون کیف کوچک یا کاور محافظ داخل Backpack یا کیف‌های بزرگ قرار می‌دهند. در این حالت، هر بار تکان خوردن کیف باعث می‌شود زیپ‌ها، قطعات فلزی، سه‌پایه کوچک، شارژر یا حتی لبه لنز با بدنه برخورد کند و خطوط بسیار ریز اما ماندگار ایجاد کند. این خطوط در ابتدا دیده نمی‌شوند، اما پس از چند ماه به مرور ظاهر شده و سطح بدنه را کدر و آسیب‌دیده نشان می‌دهند.

بهترین راه جلوگیری از این مشکل استفاده از کاورهای پارچه‌ای نرم یا پدهای ضخیم داخلی است که به‌عنوان ضربه‌گیر عمل می‌کنند و مانع تماس مستقیم ابزارها با بدنه دوربین می‌شوند. حتی قرار دادن دوربین داخل یک کیف جمع‌وجور مخصوص بدنه و سپس قرار دادن آن در کیف اصلی می‌تواند ۷۰ تا ۸۰ درصد از خراش‌های سطحی جلوگیری کند.

نقش تعریق دست در تخریب بدنه دوربین سونی 
 

یکی از دشمنان اصلی بدنه منیزیمی، تعریق دست است. بسیاری از عکاسان حرفه‌ای، مخصوصاً در مناطق گرم یا در طول عکاسی‌های طولانی‌مدت، دوربین را با دست عرق‌کرده می‌گیرند. این رطوبت نمکی با گذشت زمان می‌تواند باعث تغییر رنگ و خوردگی سطحی بدنه شود. لبه‌هایی مانند کناره گریپ، جای بند دوربین، اطراف دکمه‌ها و حتی قسمت‌های بالای بدنه بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند.

برای جلوگیری از این آسیب بهتر است گهگاه بدنه را با یک دستمال میکروفایبر و مقدار بسیار کم محلول تمیزکننده مخصوص (نه الکل خالص) پاک کنید. این کار نمک‌های سطحی و عرق خشک‌شده را از بین می‌برد، بدون اینکه به رنگ یا پوشش آسیبی وارد شود. استفاده از دستکش‌های نازک یا گارد لاستیکی گریپ نیز مفید است، اما برخی عکاسان احساس طبیعی‌بودن گریپ را از دست می‌دهند. در عوض می‌توانید گریپ را هر دو هفته یکبار تمیز کنید تا تجمع عرق باعث خوردگی نشود.

تخریب در اثر سه پایه 
 

یکی دیگر از عوامل ایجاد خط روی بدنه، سه‌پایه و صفحه QR Plate است. بسیاری از کاربران صفحه سه‌پایه را محکم روی بدنه می‌بندند و این صفحه فلزی هنگام اتصال یا جدا شدن، رنگ زیر بدنه را می‌خراشد، به‌خصوص اگر صفحه از نوع CNC سفت و لبه‌تیز باشد. بهترین کار این است که از صفحه‌هایی استفاده کنید که زیر آن‌ها پد لاستیکی یا فوم دارد. حتی استفاده از لایه نازک محافظ لاستیکی بین بدنه و صفحه سه‌پایه می‌تواند کاملاً از ایجاد خراش جلوگیری کند. بسیاری از کاربران به اشتباه صفحه را بیش از حد سفت می‌کنند. این کار علاوه بر ایجاد فشار و خط، ممکن است رزوه زیر بدنه را نیز خراب کند. محکم‌کردن در حد معمول کافی است.

خوردگی الکتریکی بدنه دوربین 
 

یکی از مواردی که کمتر به آن توجه می‌شود، خوردگی الکترولیتی در قسمت‌هایی است که فلزهای مختلف به هم می‌رسند. اگر بدنه منیزیمی با یک قطعه فلز متفاوت (مثل فولاد یا آلومینیوم) در تماس مداوم و مرطوب باشد، به مرور یک واکنش الکترولیتی سطحی رخ می‌دهد که باعث خوردگی خفیف روی بدنه می‌شود.

این موضوع بیشتر در شرایط سفر، عکاسی ساحلی، یا قرار گرفتن دوربین در مه سنگین اتفاق می‌افتد. برای جلوگیری از این حالت باید از تماس طولانی دوربین با فلزات دیگر جلوگیری کنید. حتی بندهای دوربین که حلقه‌های فلزی دارند می‌توانند در شرایط مرطوب باعث ایجاد لکه‌های خوردگی شوند. بهتر است حلقه بند دوربین را خشک نگه دارید و بعد از عکاسی در محیط مرطوب، بدنه را کاملاً تمیز و خشک کنید.
 

یکی از مشکلات رایج در بدنه‌های منیزیمی، خطوط ناشی از قرار دادن دوربین روی میز یا زمین است. خیلی‌ها هنگام عکاسی دوربین را روی سطوح زبر، میز چوبی، سیمان، سنگ یا حتی روی کاشی قرار می‌دهند. پایه دوربین و لبه زیر بدنه دائماً در تماس با سطوح مختلف است و همین موضوع باعث ایجاد ساییدگی و خراش‌های ماندگار می‌شود.

برای جلوگیری از این حالت باید همیشه از پارچه نرم، پد سیلیکونی کوچک یا حتی کیف لنز به‌عنوان زیرانداز کوچک استفاده کنید. این کار ساده می‌تواند از ایجاد ده‌ها خط ریز جلوگیری کند. اگر عادت کنید که هیچ‌وقت دوربین را مستقیم روی سطح نگذارید، بدنه سال‌ها ظاهر تمیزی خواهد داشت.
 

یکی دیگر از نکات مهم، محافظت از رنگ بدنه در برابر مواد شیمیایی و پاک‌کننده‌ها است. بسیاری از کاربران برای تمیز کردن دوربین از الکل، اسپری پاک‌کننده سطوح یا محلول‌های قوی استفاده می‌کنند. این مواد می‌توانند پوشش رنگی بدنه را ضعیف کنند و باعث ایجاد لکه‌های مات یا کمرنگ شوند.

بهترین پاک‌کننده برای بدنه دوربین فقط یک دستمال میکروفایبر خشک است. اگر آلودگی زیاد باشد، مقدار کمی محلول شستشو مخصوص دوربین یا لنز که فاقد الکل و مواد خورنده باشد استفاده کنید. هرگز از دستمال‌های الکلی مرطوب، اسپری‌های شیشه‌شور یا پاک‌کننده‌های خانگی استفاده نکنید.
 

خراش‌های ناشی از بند دوربین نیز یکی از مشکلات رایج هستند. جایی که حلقه فلزی بند دوربین به بدنه متصل می‌شود، اگر حلقه کاملاً خشک نباشد یا اگر بند با فشار زیاد کشیده شود، می‌تواند به‌صورت دایره‌ای رنگ بدنه را بساید. برای جلوگیری از این مشکل حتماً از پدهای نرم کوچک بند دوربین استفاده کنید؛ پدهایی که میان فلز و بدنه فاصله ایجاد می‌کنند. این پدها ارزان اما بسیار مؤثر هستند.
 

مسئله دیگری که باید به آن توجه کرد، تمیز نکردن بدنه بعد از عکاسی زیر باران یا مه است. حتی اگر دوربین Weather Seal داشته باشد، بدنه همچنان در معرض رطوبت سطحی است. اگر این رطوبت خشک شود، ممکن است لکه‌های سفید، خاکستری یا حتی کدرشدگی روی پوشش ایجاد کند.

این لکه‌ها در ظاهر بسیار زشت هستند و گاهی برای همیشه باقی می‌مانند. بهترین روش این است که بعد از قرار گرفتن دوربین در محیط مرطوب، آن را به آرامی با دستمال خشک کنید و سپس برای چند ساعت در محیطی با تهویه مناسب قرار دهید تا تمام رطوبت تبخیر شود. استفاده از سشوار یا گرمای مستقیم ممنوع است، زیرا می‌تواند پوشش رنگی را آسیب بزند.
 

در برخی موارد، خوردگی سطحی منیزیم به خاطر ذرات نمکی است. اگر در محیط ساحلی عکاسی کنید، نمک موجود در هوا و آب‌پاشی دریا به سرعت روی سطح بدنه می‌نشیند. این نمک وقتی با رطوبت یا عرق دست ترکیب شود، می‌تواند باعث خوردگی نقطه‌ای (Pitting Corrosion) شود. این خوردگی به شکل نقاط کوچک سفید یا مات ظاهر می‌شود. بهترین راه جلوگیری شستشو و تمیزکاری است. کافی است یک بار دوربین را با پارچه مرطوب و سپس خشک پاک کنید تا نمک روی سطح باقی نماند.
 

اگر دوربین در محیط بسیار گرم یا زیر نور شدید خورشید قرار گیرد، پوشش رنگی بدنه ممکن است به مرور مات شود و کمی حالت سوختگی سطحی پیدا کند. این مسئله بیشتر در لبه بالای دوربین، قسمت اطراف کفشک فلاش و ناحیه بالای گریپ دیده می‌شود. بهترین کار این است که دوربین را اصلاً در محیط‌های بسیار گرم رها نکنید. اگر مجبورید، روی آن یک پارچه سفید بیندازید تا نور مستقیم جذب نشود.
 

ذرات خاک و گرد و غبار نیز دشمن پوشش منیزیمی هستند. وقتی دوربین در محیط‌های خاکی یا بیابانی استفاده می‌شود، ذرات ریز به بدنه می‌چسبند و اگر با دست یا دستمال خشک روی آن کشیده شوند، باعث ایجاد خطوط ریز فراوان می‌شوند. در این مواقع قبل از تمیز کردن دوربین حتماً ابتدا با دمنده باد سطح بدنه را پاک کنید تا ذرات برداشته شوند و سپس با دستمال نرم آن را تمیز کنید.

تهیه و تنظیم : اطمینان | نمایندگی تعمیر دوربین سونی در ایران